บทคัดย่อ

บทนำ มะเร็งรังไข่ เป็นมะเร็งทางนรีเวชที่พบมากเป็นอันดับ 4 ของโรคมะเร็งในผู้หญิงไทย และการตรวจหามะเร็งรังไข่ในระยะต้นๆ ทำได้ยาก ผู้ป่วยจึงมาพบแพทย์เมื่อมีอาการมากแล้ว การผ่าตัดและให้ยาเคมีบำบัดอาจจะทำเพื่อหวังผลการควบคุมไม่ให้โรคลุกลาม โดยไม่ได้หวังผลในการทำให้โรคหายขาด การดูแลรักษาจึงต้องใช้ระยะเวลานานพยาบาลจึงต้องใช้ความรู้ในการประเมินและเฝ้าระวังไม่ให้เกิดภาวะแทรกซ้อน ทำให้ผู้ป่วยมีชีวิตที่ยืนยาวและมีคุณภาพชีวิตที่ดีขึ้น

วัตถุประสงค์: เพื่อศึกษากระบวนการพยาบาล และการดูแลผู้ป่วยมะเร็งรังไข่ชนิดเนื้อรังไข่ ที่ผ่าตัดมดลูกออกทั้งหมดพร้อมกับตัดท่อนำไข่และรังไข่ทั้งสองข้าง ที่ได้รับยาเคมีบำบัดสำหรับพยาบาล

รูปแบบการศึกษา: เป็นการวิเคราะห์กรณีศึกษากับหลักวิชาการ และนำผลการศึกษาไปใช้ในการดูแลผู้ป่วย

ผลการศึกษา ผู้ป่วยหญิงไทย อายุ 41 ปี มีโรคประจำตัวความดันโลหิตสูง มาโรงพยาบาลด้วยมีเลือดออกทางช่องคลอดกะปริบกะปรอย และมีอาการปวดร่วมด้วย ไปรับการรักษาที่โรงพยาบาลปทุมธานี ได้ยาแก้ปวดมารับประทาน อาการทุเลาลง แต่ไม่ดีขึ้นจึงกลับไปตรวจอีกครั้ง ทำ CTWA วันที่ 24/7/2567 พบก้อนเนื้อที่รังไข่ และโพรงมดลูก จึงส่งต่อมารักษาที่โรงพยาบาลราชวิถี ได้รับการวินิจฉัยเป็นมะเร็งรังไข่ระยะที่ 1 รักษาโดยการผ่าตัด TAH with BSO         13/8/ 2567 ติดตามอาการเป็นระยะ และรักษาต่อด้วยการให้ยาเคมีบำบัดสูตร Paclitaxel, Corbopatin ตั้งแต่ 6/9/2567 ถึง 20/12/2567 จำนวน 6 ครั้ง หลังจากนั้นผู้ป่วยมีอาการดีขึ้นตามลำดับ รวมระยะเวลารักษาและติดตามอาการทั้งสิ้น 4 เดือน 8 วัน 

การสรุปผล ผู้ป่วยเป็นมะเร็งรังไข่มีโอกาสที่จะเกิดภาวะแทรกซ้อนได้ง่าย พยาบาลที่ดูแลผู้ป่วยจึงต้องมีความรู้และความเข้าใจถึงพยาธิสภาพของโรค แนวทางการดูแลรักษา ภาวะแทรกซ้อนที่จะเกิดขึ้น รวมทั้งต้องมีศักยภาพในการวางแผนจำหน่ายผู้ป่วย โดยใช้กระบวนการพยาบาลในการดูแลผู้ป่วย เพื่อให้ผู้ป่วยปลอดภัยจากภาวะแทรกซ้อน