บทคัดย่อ 

ความสำคัญของปัญหา: มะเร็งเป็นสาเหตุการตายอันดับหนึ่งของโลก โดยพบอุบัติการณ์การเกิดโรคมะเร็งปอดและมะเร็งเต้านมมากที่สุด ซึ่งผู้ป่วยมะเร็งปอดมักมาพบแพทย์เมื่อมีอาการแสดง และแพทย์มักตรวจพบว่าโรคอยู่ในระยะลุกลามหรือเป็นระยะท้าย แนวทางการรักษาในระยะนี้มักรักษาตามอาการหรือการดูแลรักษาแบบประคับประคองโดยเน้นผู้ป่วยและครอบครัวเป็นศูนย์กลางที่เฉพาะเจาะจงในการจัดการอาการปวด และอาการรบกวนอื่นๆ รวมถึงด้านจิตใจ สังคม และจิตวิญญาณที่สอดคล้องกับความต้องการของผู้ป่วยและครอบครัว คุณค่า ความเชื่อ วัฒนธรรม และลดความทุกข์ทรมาน เพื่อให้คุณภาพชีวิตของผู้ป่วยและการปรับตัวของครอบครัวดีที่สุดเท่าที่จะเป็นได้

วัตถุประสงค์: เพื่อศึกษากระบวนการพยาบาล และการดูแลผู้ป่วยมะเร็งปอดระยะสุดท้ายแพร่กระจายไปกระดูก 

รูปแบบการศึกษา:  เป็นการวิเคราะห์กรณีศึกษากับหลักวิชาการ และนำผลการศึกษาไปใช้ในการดูแลผู้ป่วย 

ผลการศึกษา: ผู้ป่วยหญิงไทย อายุ 71 ปี เข้ารับการรักษาที่โรงพยาบาลชัยนาทนเรนทร ด้วยอาการหายใจเหนื่อย แน่นหน้าอก แพทย์วินิจฉัย Sepsis Advance stage CA lung with bone metastasis แรกรับ ผู้ป่วยรู้สึกตัวดี หายใจเหนื่อย แน่นหน้าอก ไอ อ่อนเพลีย รับประทานอาหารได้น้อย ช่วยเหลือตัวเองไม่ได้ บริเวณก้นกบผิวหนังเริ่มถลอก ได้รับการรักษาด้วยยาปฏิชีวนะทางหลอดเลือดดำ ยาแก้ปวด ให้ออกซิเจนทางจมูก ผู้ป่วยอยากกลับบ้าน และญาติขอดูแลแบบประคับประคอง ดูแลส่งต่อข้อมูลกับสถานพยาบาลใกล้บ้านผ่านโปรแกรมThai COC เตรียมสถานที่และอุปกรณ์ที่จำเป็นสำหรับการกลับไปดูแลต่อที่บ้าน และขออนุญาตญาติผู้ป่วยเพื่อลงเยี่ยมบ้านนัดติดตามอาการ 2 สัปดาห์หลังจำหน่ายคลินิก Palliative care แผนกผู้ป่วยนอก

สรุป: พยาบาลจึงมีบทบาทสำคัญมากในการประเมินและวางแผนการดูแลเป็นระยะกับทีมสุขภาพ ต้องมีความรู้และความเข้าใจ มีสัมพันธภาพที่ดี สามารถประเมินความต้องการทั้งด้านร่างกาย จิตใจ สังคมและจิตวิญญาณของผู้ป่วยและครอบครัวได้อย่างครอบคลุม จัดการ ตอบสนองความต้องการอย่างเหมาะสม สอดคล้องกับสังคมและวัฒนธรรมด้วยความเมตตาและเอื้ออาทร