บทคัดย่อ

          บทนำและวิธีการศึกษา: ทางเดินหายใจส่วนบนอุดกั้น (Upper Airway Obstruction) หมายถึง ภาวะ  ที่มีการอุดกั้นของระบบทางเดินหายใจในตําแหนงใดก็ได้ ตั้งแต่จมูก ช่องปาก คอหอย กล่องเสียงจนถึงหลอดลมส่วนต้น (ภายนอกทรวงอก) เป็นภาวะภาวะฉุกเฉินที่ต้องจัดการเร่งด่วน วินิจฉัยรวดเร็ว และใช้ทักษะความชํานาญในการตัดสินใจทางคลินิกที่เหมาะสม ถ้าไม่ได้รับการรักษาจะเกิดอันตรายต่อชีวิตและเสียชีวิตได้ กรณีศึกษาครั้งนี้         มีวัตถุประสงค์ เพื่อศึกษาการพยาบาลผู้ป่วยทางเดินหายใจส่วนบนอุดกั้น ต้องเจาะคอใส่ท่อช่วยหายใจ โดยใช้กรอบแนวคิดของกอร์ดอน ซึ่งได้ดำเนินการศึกษาเชิงลึก จากการรวบรวมข้อมูล การสัมภาษณ์ สังเกต และข้อมูลเวชระเบียน และนำมาวิเคราะห์เชิงเนื้อหา 

ผลการศึกษา: ผู้ป่วยชายไทย อายุ 51 ปี มีโรคประจำตัว เป็นตับแข็ง มาประมาณ 3 ปี รักษาไม่ต่อเนื่อง มารับการรักษาที่งานอุบัติเหตุฉุกเฉิน โรงพยาบาลสิงห์บุรี เมื่อวันที่ 4 ธันวาคม 2565  เวลา 22.49 น. ด้วยอาการไอมีเมหะ หายใจไม่สะดวก เป็นก่อนมาโรงพยาบาล 30 นาที ญาตินำส่งโรงพยาบาล แพทย์ Laryngoscopy พบ Vocal cord mild swelling, Decreased movement (Vocal cord palsy) การวินิจฉัยแรกรับ Upper airway obstruction c Cirrhosis ให้นอนพักรักษาตัวในโรงพยาบาลที่ห้องผู้ป่วยหนัก และ Set OR for Tracheostomy Emergency รวมระยะเวลาอยู่โรงพยาบาล 5 วัน       

สรุป: ทางเดินหายใจส่วนบนอุดกั้น (Upper Airway Obstruction) เป็นภาวะภาวะฉุกเฉินที่ต้องจัดการเร่งด่วน วินิจฉัยรวดเร็ว และใช้ทักษะความชํานาญในการตัดสินใจทางคลินิกที่เหมาะสม ถ้าไม่ได้รับการรักษาอย่างรวดเร็วจะเกิดอันตรายต่อชีวิตและเสียชีวิตได้ พยาบาลจึงต้องมีความรู้ ความสามารถในการประเมินภาวะทางเดินหายใจส่วนบนอุดกั้น ได้ตั้งแต่ระยะแรก และสามารถแก้ไขปัญหาเฉพาะหน้าได้อย่างรวดเร็ว เพื่อให้ผู้ป่วยมีชีวิตรอด ปลอดภัยจากทางเดินหายใจส่วนบนอุดกั้น และภาวะแทรกซ้อน